Ineens staan we steeds vaker letterlijk recht tegen over elkaar. Alles mondt uit in een discussie en alles wat wij doen, vinden ze super gênant: we zien er niet uit, lachen gek en gebruiken stomme woorden. Welkom in ons huis met twee pubers. Ik probeer relaxed te blijven maar dat valt niet mee. Om deze periode goed door te komen, zijn drie dingen belangrijk: relativeren, relativeren en relativeren. Deze tips helpen mij,  doe er je voordeel mee!

  1. Met stip op 1: wandelen, heel veel wandelen. De deur uit, afkoelen en stoom afblazen. En ondertussen deze mantra afspelen in je hoofd: het is normaal, het hoort erbij, het is gezond, oooohmm. Het is echt geen toeval dat je zoveel mensen van middelbare leeftijd ziet wandelen….
  2. Pick your battles.  Tassen in de gang, natte handdoeken op de grond, chagrijnig hoofd aan tafel, te laat thuis….. Hoe makkelijk is het om de hele dag zeurend en ruziemakend door te brengen: niet doen! Wordt het heel ongezellig van. En niemand is graag in een huis waar het altijd oorlog is. Bedenk wat je het allerergste vindt en maak daar een punt van. Bijt voor de rest op je tong.
  3. Steek je middelvinger op als ze het niet zien. Doet wonderen voor je relativering vermogen. Helpt natuurlijk niet, maar je ego blijft wel gespaard als je een belediging of grote mond incasseert.
  4. Verrassingsaanval: doe iets super-aardigs op een moment dat ze eigenlijk net willen gaan zeuren: bestel pizza als er zuurkool op het menu staat, breng een kopje thee als ze huiswerk zitten te maken of rij plots langs de Mac-Drive als Mac Donalds-hater. Verwacht niet dat je er heel lang profiteert, maar geniet van die drie minuten pure dankbaarheid. En als je als bonus nog een knuffel krijgt, kan je er zeker weer een paar dagen tegenaan.
  5. Zie het als een compliment, als je voor de zoveelste keer jouw spullen uit hun kamer vist. Ze mogen zich dan wel voor je schamen, smaaktechnisch gesproken val je blijkbaar nog best mee.
  6. Kijk af en toe naar oude babyfoto’s en bedenk je dat de meesten er uiteindelijk best goed doorheen komen.
  7. Zoek steun bij generatiegenoten. Daar vind je herkenning en die vinden je niet sneu, bejaard maar misschien zelf nog best een hippe vogel.
  8. Last but not least: laat je puber niet horen dat je hem puber noemt, daar word je leven over het algemeen namelijk niet gemakkelijker door!

Ach en verder: adem in…. adem uit……. later lach je er om….. waarschijnlijk…..

 

Vind je dit leuk om te lezen? Dan vind je mijn andere blogs over mijn leven als moeder van pubers vast ook de moeite waard. Je vind ze hier.

 

Leuk vinden is delen:
error0