Whieeeh, we gaan het doen: de reis van ons leven!

Anderhalf jaar was het iets dat we zouden gaan doen. Ik kon me er nog niet echt iets bij voorstellen. Nu staat het voor de deur en gaat het echt gebeuren: we gaan de wereld rond, met zijn viertjes. Naar Vietnam, Australië, Hawaii en de westkust van de VS in 6 weken. Zaterdag vertrekken we.

Ik voel me zoals vroeger de dag voor mijn verjaardag of voor een schoolreisje. Alleen nu ben ik zelf geen kind meer maar verantwoordelijk voor die van mij, dat maakt het extra spannend!

Het begon met een avondje in de kroeg met Loes. Zo’n gesprek over dat het leven te kort is om er niet alles uit te halen. En wat je eigenlijk het liefste zou doen. En na een paar biertjes het gevoel van: fuck it, als ik iets wil, moet ik er gewoon voor gaan! Die Staatsloterij gaat hem niet worden dus daar ter plekke besloten om te gaan sparen voor dat wat ik het liefste wil: een grote reis maken met zijn vieren. Nu, anderhalf jaar later staan de tassen klaar, zijn de tickets en visa in huis en is de huis- en kattenoppas geregeld. Mijn lieve nicht vindt het geen probleem om hier een tijdje te bivakkeren.

Nu we bijna gaan, zijn we allemaal een beetje van de leg. De kinderen zijn superdruk en die hele proefwerkweek kan hen helaas niet voldoende meer boeien. En ik snap het. Ik loop zelf ook als een kip zonder kop rond en heb de hele tijd de neiging om whieeeeeeeh te zeggen. Op mijn werk komt er al helemaal heel veel zinnigs meer uit en ik val mijn collega’s te pas en te onpas lastig met plaatjes van waar ik allemaal naar toe ga. Menigeen zal een zucht van verlichting slaan als ik eindelijk vertrokken ben, komen ze ook weer een beetje aan werken toe.

Soms krijg ik het op mijn heupen: wat gaan we in hemelsnaam doen?? Is het niet krankzinnig, hebben we wel genoeg gespaard? Heb ik overal aan gedacht? Whieeeh!! Maar bovenal heb ik er heel erg veel zin in. Ik hou jullie op de hoogte! En als je niet tegen al die jaloersmakende plaatjes kan, je hoeft niet te kijken hè, maar dat is wel uitstel. Dan vertel ik het allemaal wel als we weer thuis zijn.

Foto: Pixabay

Gerelateerde posts:

Scooters, brommers en toeters, welkom in Hanoi!

Vakantie, gij zult ontspannen en genieten!