Druk, druk en nog eens druk. Ho Chi Minh, het oude Saigon is een hele grote stad. En bij een grote stad, horen grote stad dingen zoals bedelaars, veel verkeer en mensen die je iets willen verkopen. In alle steden waar we geweest zijn is het druk, maar Ho Chi Minh spant wel de kroon.

Voor het eerst genaaid

Vandaag zijn we voor het eerst deze reis genaaid. Een taxichauffeur zet de meter aan maar die loopt zo snel, dat we 5 keer meer kwijt zijn dan redelijk is. Ik zit met de kinderen op de achterbank zeg tegen Richard ‘Kijk dan naar die meter, we worden genaaid!’ Ik kan daar bijzonder slecht tegen en word woedend. Ik overweeg of het me waard is om een enorme scène te maken. Vervolgens ontstaat een enorme discussie want we zijn het niet eens over wat we gaan doen.  Midas vindt dat we heel boos moeten worden, niet moeten betalen en uit de taxi moeten springen. Madelief vindt dat we er geen toestand van moeten maken omdat we dit best kunnen betalen. Zij houdt niet van scenes. Ries en ik weten het niet precies.

Hij spreekt ineens geen Engels meer

Helemaal niets doen voelt ook niet goed dus we spreken hem erop aan en vragen hoe het kan dat die meter zo hard gaat. Hij wordt wel een beetje zenuwachtig maar spreekt ineens geen Engels meer en kijkt ons schaapachtig aan. Wanneer hij ons afzet geven we nog niet op. De kinderen stappen uit en wij pruttelen nog wat na. Na een hele discussie waarin wij aan het woord zijn en hij ons stom aankijkt, hebben we toch maar gewoon betaald. Ik heb nog een foto gemaakt van zijn nummerbord in een poging hem te laten schrikken, maar hij was allerminst onder de indruk.

Ach, die paar euro

Eenmaal terug in ons super-de-luxe appartement, na een paar baantjes in het zwembad zakt het al weer snel. Ach, die paar euro, kan ons het eigenlijk schelen. Verder hebben we het nog steeds prima naar ons zin. Het eten blijft lekker, de mensen zijn over het algemeen erg vriendelijk en het weer is goed. Het is onze laatste dag hier, morgen vliegen we naar Australië. Ik ben benieuwd wat we daar allemaal gaan meemaken. Eén ding weet ik wel, het zal best even wennen zijn, rust na al dat verkeer en al dat getoeter.

Gerelateerde posts:

Als fietsende Hollanders in Hoi An

Gemopper op de berg naar Cannon Fort

Halong Bay, betoverend mooi!

Scooters, brommers en toeters, welkom in Hanoi!

Whieeeh, we gaan het doen: de reis van ons leven!