Laatst zei íemand met een bezorgd gezicht: ‘Je krijgt het wel voor je kiezen hè.’ Door al die blogs vol frustraties en klein moederleed zou je bijna denken dat ik het zwaar heb. Maar dat is niet waar hoor. Sterker nog, er zijn heel veel dingen waar ik superblij van word. En het goede nieuws, die zijn allemaal gratis. Ik zet ze op een rijtje. Een lijstje met kleine bommetjes instant geluk:

  • Enorme wind mee, zomaar ineens.
  • Als ik onverwachts in een maatje kleiner pas dan ik dacht. (En nee, even niet over vanitysizing beginnen)
  • Als ik in mijn kast iets leuks vind waarvan ik vergeten was dat ik het had.
  • Een supergoed gesprek met iemand die ik helemaal niet goed ken.
  • Een compliment, zomaar ineens. En niet van mijn moeder, dat telt toch minder (sorry mam, het is je taak om me geweldig te vinden)
  • Een knuffel van mijn kids, net als ik het niet verwacht. Of als ik het wel verwacht, dan trouwens ook.
  • Een prachtige lucht als ik naar mijn werk fiets. En als ie dan weer mooi is op de terugweg, kan ik helemaal mijn geluk niet op.
  • Een creatieve flow, zo’n dag dat  alles zo uit mijn toetsenbord rolt.
  • De vogeltjes ‘s ochtends die onmiskenbaar het voorjaar aankondigen.
  • Buiten wandelen, fietsen of hardlopen. Wat voor weer het ook is, ik kan strontchagrijnig de deur uitgaan maar kom altijd blij thuis.
  • De slappe lach.
  • Debiel dansen en me niets aantrekken van wie dan ook.
  • Een leuk gesprek met mijn kinderen.
  • Als ik zie hoe leuk mijn kinderen zijn tegen anderen.
  • Als mijn lief me ineens een stevige knuffel geeft.
  • Als de trein die ik moet hebben er net aan komt rijden terwijl ik denk dat ik hem heb gemist.
  • Als ik iets heb gedaan wat ik moeilijk vind. Hoeft het trouwens niet eens een succes te zijn. Ik ben als trots op mezelf als ik het heb geprobeerd.
  • Als ik Yatzee gooi een paar keer achter elkaar.
  • Als de statistieken op mijn blogsite de lucht in schieten.
  • Als ik geld vind op straat, vooral briefjes. Of een tientje in een oude jas of tas.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dus heb geen medelijden met mij hoor, ik heb het heus niet zo zwaar. Maar kommer en kwel levert nou eenmaal leukere stukjes op.

Foto: D Sharon Pruitt

Leuk vinden is delen:
error0